满江红·淡淡胭脂

淡淡胭脂,似褪向、景阳鸳石。依然是、春睡未足,捧心犹癖。藉甚不禁君再顾,嫣然却记渠初拆。黯销魂、欲尽更堪怜,终难得。犹记是,卿卿惜。空复见,谁谁摘。但当时一笑,也成陈迹。我懒花残都已往,诗朋酒伴犹相觅。听连宵、又雨又还晴,鸠鸣寂。

注音版

mǎn jiāng hóng dàn dàn yān zhī满江红·淡淡胭脂sòng dài宋代liú chén wēng刘辰翁
dàn dàn yān zhī.淡淡胭脂。shì tuì xiàng jǐng yáng yuān shí.似褪向、景阳鸳石。yī rán shì chūn shuì wèi zú.依然是、春睡未足。pěng xīn yóu pǐ.捧心犹癖。jí shén bù jīn jūn zài gù.藉甚不禁君再顾。yān rán què jì qú chū chāi.嫣然却记渠初拆。àn xiāo hún yù jǐn gèng kān lián.黯销魂、欲尽更堪怜。zhōng nán de.终难得。yóu jì shì.犹记是。qīng qīng xī.卿卿惜。kōng fù jiàn.空复见。shuí shuí zhāi.谁谁摘。dàn dāng shí yī xiào.但当时一笑。yě chéng chén jī.也成陈迹。wǒ lǎn huā cán dōu yǐ wǎng.我懒花残都已往。shī péng jiǔ bàn yóu xiāng mì.诗朋酒伴犹相觅。tīng lián xiāo yòu yǔ yòu hái qíng.听连宵、又雨又还晴。jiū míng jì.鸠鸣寂。

^回到顶部^