贺新郎·拍手阑干外

【宋代】 吴潜
拍手阑干外。想回头、人非物是，不知何世。万事情知都是梦，聊复推迁梦里。也幻出、云山烟水。白白红红虽褪尽，尽倡条、浪蕊皆春意。时可醉，醉扶起。
瀛洲旧说神仙地。奈江南、猿啼鹤唳，怨怀如此。三五阿婆涂抹遍，多少残樱剩李。又过雨、亭皋初霁。惭愧故人相问讯，但一回、一见苍颜耳。谁念我，鹪鹩志。

注音版

hè xīn láng pāi shǒu lán gān wài贺新郎·拍手阑干外sòng dài宋代wú qián吴潜
pāi shǒu lán gān wài.拍手阑干外。xiǎng huí tóu rén fēi wù shì.想回头、人非物是。bù zhī hé shì.不知何世。wàn shì qíng zhī dōu shì mèng.万事情知都是梦。liáo fù tuī qiān mèng lǐ.聊复推迁梦里。yě huàn chū yún shān yān shuǐ.也幻出、云山烟水。bái bái hóng hóng suī tuì jǐn.白白红红虽褪尽。jǐn chàng tiáo làng ruǐ jiē chūn yì.尽倡条、浪蕊皆春意。shí kě zuì.时可醉。zuì fú qǐ.醉扶起。13 13 yíng zhōu jiù shuō shén xiān dì.瀛洲旧说神仙地。nài jiāng nán yuán tí hè lì.奈江南、猿啼鹤唳。yuàn huái rú cǐ.怨怀如此。sān wǔ ā pó tú mǒ biàn.三五阿婆涂抹遍。duō shǎo cán yīng shèng lǐ.多少残樱剩李。yòu guò yǔ tíng gāo chū jì.又过雨、亭皋初霁。cán kuì gù rén xiāng wèn xùn.惭愧故人相问讯。dàn yī huí yī jiàn cāng yán ěr.但一回、一见苍颜耳。shuí niàn wǒ.谁念我。jiāo liáo zhì.鹪鹩志。13 13

^回到顶部^