盂鼎铭拓本为伯寅侍郎赋 其一

注音版

yú dǐng míng tà běn wèi bó yín shì láng fù qí yī盂鼎铭拓本为伯寅侍郎赋 其一qīng dài清代lǐ cí míng李慈铭
càn càn mèng dǐng míng.粲粲孟鼎铭。wú chén kǎo yǐ bèi.吴陈考已备。shì láng jīng gǔ zhòu.侍郎精古籀。jué zhāi wú yí yì.抉摘无遗义。wǒ suǒ sān mā sā.我所三摩挲。yóu zài wén wǔ zì.尤在玟珷字。yú gǔ wú kě zhēng.于古无可徵。qǐng gèng duì yǐ yì.请更对以意。lǚ jí shì dīng gōng.吕伋谥丁公。shuō wén zuò dīng yì.《说文》作玎谊。dīng guǐ běn yīn hào.丁癸本殷号。zhōu rén shǐ zhì shì.周人始制谥。piān páng suí shì zēng.偏旁随事增。gǔ gài yǒu sī lì.古盖有斯例。táng yú jí sān dài.唐虞及三代。yǐ yù gōng shén shì.以玉供神事。dài fū yǒu shí zhǔ.大夫有石宔。jiāo zōng xiáng qí zhì.郊宗详其制。wáng gōng dāng yòng yù.王公当用玉。yí fēi qǐ hòu shì.疑非起后世。shì wèi zuò zhǔ yòng.谥为作主用。jiā yù suǒ yǐ zhì.加玉所以志。cǐ nǎi zhēn gǔ wén.此乃真古文。qiān jūn yī fà xì.千钧一发系。jì yǔ yī kǒng rú.寄语一孔儒。jiǎo shé mò chà yì.挢舌莫诧异。