义荣见示和禅月山居诗盥读数过六根洒然但余素不晓佛法今以受持孔子教中而见于穷居之所日用者和成七首 其一

注音版

yì róng jiàn shì hé chán yuè shān jū shī guàn dú shù guò liù gēn sǎ rán dàn yú sù bù xiǎo fó fǎ jīn yǐ shòu chí kǒng zǐ jiào zhōng ér jiàn yú qióng jū zhī suǒ rì yòng zhě hé chéng qī shǒu qí yī义荣见示和禅月山居诗盥读数过六根洒然但余素不晓佛法今以受持孔子教中而见于穷居之所日用者和成七首 其一sòng dài宋代zhèng gāng zhōng郑刚中
shì tài qī wēi zhuǎn jué nán.世态攲危转觉难。nián lái yí wǒ miàn xī shān.年来宜我面西山。gāo qíng bù chū chuāng jǐ nèi.高情不出窗几内。zhì lè yì fēi wén zì jiān.至乐亦非文字间。yuàn dé hǎo fēng cháng kuǎn kuǎn.愿得好风常款款。bù fáng liú shuǐ zì chán chán.不妨流水自潺潺。gè zhōng yǒu wèi shuí tóng xiǎng.个中有味谁同享。sú zǐ bēi zōu mò qiáng pān.俗子卑陬莫强攀。