倦寻芳·满簪霜雪

【宋代】 陈纪
满簪霜雪，一帽尘埃，消几寒食。手捻梨花，还是年时岑寂。簌簌落红春似梦，萋萋柔绿愁如织。怪东君、太匆匆，亦是人间行客。
问几度、五侯传烛，但回首东风，吹尽尘迹。笑杜陵泪洒，金波如积。对酒且宽悉意绪，题诗与寄真消息。待归来，细温存、慰伊相忆。

注音版

juàn xún fāng mǎn zān shuāng xuě倦寻芳·满簪霜雪sòng dài宋代chén jì陈纪
mǎn zān shuāng xuě.满簪霜雪。yī mào chén āi.一帽尘埃。xiāo jǐ hán shí.消几寒食。shǒu niǎn lí huā.手捻梨花。hái shì nián shí cén jì.还是年时岑寂。sù sù luò hóng chūn shì mèng.簌簌落红春似梦。qī qī róu lǜ chóu rú zhī.萋萋柔绿愁如织。guài dōng jūn tài cōng cōng.怪东君、太匆匆。yì shì rén jiān xíng kè.亦是人间行客。13 13 wèn jǐ dù wǔ hóu chuán zhú.问几度、五侯传烛。dàn huí shǒu dōng fēng.但回首东风。chuī jǐn chén jī.吹尽尘迹。xiào dù líng lèi sǎ.笑杜陵泪洒。jīn bō rú jī.金波如积。duì jiǔ qiě kuān xī yì xù.对酒且宽悉意绪。tí shī yǔ jì zhēn xiāo xī.题诗与寄真消息。dài guī lái.待归来。xì wēn cún wèi yī xiāng yì.细温存、慰伊相忆。13 13

^回到顶部^