月赋

  陈王初丧应、刘,端忧多暇。绿苔生阁,芳尘凝榭。悄焉疚怀,不怡中夜。

  乃清兰路,肃桂苑,腾吹寒山,弭盖秋阪。临浚壑而怨遥,登崇岫而伤远。于时斜汉左界,北陆南躔,白露暖空,素月流天。沈吟齐章,殷勤陈篇,抽毫进牍,以命仲宣。

  仲宣跪而称曰:臣东鄙幽介,长自丘樊。味道懵学,孤奉明恩。臣闻沈潜既义,高明既经,日以阳德,月以阴灵。擅扶光于东沼,嗣若英于西冥。引玄兔于帝台,集素娥于后庭。朒脁警阙,朏魄示冲,顺辰通烛,从星泽风。增华台室,扬采轩宫。委照而吴业昌,沦精而汉道融。

  若夫气霁地表,云敛天末,洞庭始波,木叶微脱。菊散芳于山椒,雁流哀于江濑。升清质之悠悠,降澄辉之蔼蔼。列宿掩缛,长河韬映,柔祇雪凝,圆灵水镜。连观霜缟,周除冰净。君王乃厌晨欢,乐宵宴,收妙舞,弛清县。去烛房,即月殿,芳酒登,鸣琴荐。

  若乃凉夜自凄,风篁成韵,亲懿莫从,羇孤递进。聆皋禽之夕闻,听朔管之秋引。于是弦桐练响,音容选和,徘徊房露,惆怅阳阿。声林虚籁,沦池灭波,情纡轸其何托,愬皓月而长歌。歌曰:

  美人迈兮音尘阙,隔千里兮共明月。

  临风叹兮将焉歇,川路长兮不可越。

  歌响未终,余景就毕,满堂变容,回遑如失。又称歌曰:

  月既没兮露欲晞,岁方晏兮无与归。

  佳期可以还,微霜沾人衣。

  陈王曰:善。乃命执事,献寿羞璧,敬佩玉音,复之无斁。

注释

  陈思王曹植,因友人应瑒和刘桢之先后去世,闲居在家,不免忧思重重。阁下长满了绿苔,台榭之间,也堆满了尘埃,心里默默在难过不快乐。

  于是,半夜里起来去清扫长满了兰草的道路,整理桂苑,在寒山之中奏起了音乐。在出行时从简,于秋坡上行走,不再打着大伞。是时,横斜的银河在东方划出一条界线,太阳运行的方位与线路,也发生了变化,已从夏至时的偏北移向了冬至后的偏南,现在季节正处在秋冬之交。腾腾的雾露,使天空朦朦胧胧的,而明月的光芒却仍然漫天照射。他用低声沉吟《经·齐风》的“东方之月”;反复念诵《诗经·陈风》的“月出皎兮”。并即拿出笔和木板交给王粲,请他撰写文章。

注音版

yuè fù月赋nán běi cháo南北朝xiè zhuāng谢庄
   chén wáng chū sàng yīng liú.  陈王初丧应、刘。duān yōu duō xiá.端忧多暇。lǜ tái shēng gé.绿苔生阁。fāng chén níng xiè.芳尘凝榭。qiāo yān jiù huái.悄焉疚怀。bù yí zhōng yè.不怡中夜。13    nǎi qīng lán lù.  乃清兰路。sù guì yuàn.肃桂苑。téng chuī hán shān.腾吹寒山。mǐ gài qiū bǎn.弭盖秋阪。lín jùn hè ér yuàn yáo.临浚壑而怨遥。dēng chóng xiù ér shāng yuǎn.登崇岫而伤远。yú shí xié hàn zuǒ jiè.于时斜汉左界。běi lù nán chán.北陆南躔。bái lù nuǎn kōng.白露暖空。sù yuè liú tiān.素月流天。shěn yín qí zhāng.沈吟齐章。yīn qín chén piān.殷勤陈篇。chōu háo jìn dú.抽毫进牍。yǐ mìng zhòng xuān.以命仲宣。13    zhòng xuān guì ér chēng yuē: chén dōng bǐ yōu jiè.  仲宣跪而称曰:臣东鄙幽介。zhǎng zì qiū fán.长自丘樊。wèi dào měng xué.味道懵学。gū fèng míng ēn.孤奉明恩。chén wén shěn qián jì yì.臣闻沈潜既义。gāo míng jì jīng.高明既经。rì yǐ yáng dé.日以阳德。yuè yǐ yīn líng.月以阴灵。shàn fú guāng yú dōng zhǎo.擅扶光于东沼。sì ruò yīng yú xī míng.嗣若英于西冥。yǐn xuán tù yú dì tái.引玄兔于帝台。jí sù é yú hòu tíng.集素娥于后庭。nǜ tiǎo jǐng quē.朒脁警阙。fěi pò shì chōng.朏魄示冲。shùn chén tōng zhú.顺辰通烛。cóng xīng zé fēng.从星泽风。zēng huá tái shì.增华台室。yáng cǎi xuān gōng.扬采轩宫。wěi zhào ér wú yè chāng.委照而吴业昌。lún jīng ér hàn dào róng.沦精而汉道融。13    ruò fú qì jì dì biǎo.  若夫气霁地表。yún liǎn tiān mò.云敛天末。dòng tíng shǐ bō.洞庭始波。mù yè wēi tuō.木叶微脱。jú sàn fāng yú shān jiāo.菊散芳于山椒。yàn liú āi yú jiāng lài.雁流哀于江濑。shēng qīng zhì zhī yōu yōu.升清质之悠悠。jiàng chéng huī zhī ǎi ǎi.降澄辉之蔼蔼。liè sù yǎn rù.列宿掩缛。cháng hé tāo yìng.长河韬映。róu qí xuě níng.柔祇雪凝。yuán líng shuǐ jìng.圆灵水镜。lián guān shuāng gǎo.连观霜缟。zhōu chú bīng jìng.周除冰净。jūn wáng nǎi yàn chén huān.君王乃厌晨欢。lè xiāo yàn.乐宵宴。shōu miào wǔ.收妙舞。chí qīng xiàn.弛清县。qù zhú fáng.去烛房。jí yuè diàn.即月殿。fāng jiǔ dēng.芳酒登。míng qín jiàn.鸣琴荐。13    ruò nǎi liáng yè zì qī.  若乃凉夜自凄。fēng huáng chéng yùn.风篁成韵。qīn yì mò cóng.亲懿莫从。jī gū dì jìn.羇孤递进。líng gāo qín zhī xī wén.聆皋禽之夕闻。tīng shuò guǎn zhī qiū yǐn.听朔管之秋引。yú shì xián tóng liàn xiǎng.于是弦桐练响。yīn róng xuǎn hé.音容选和。pái huái fáng lù.徘徊房露。chóu chàng yáng ā.惆怅阳阿。shēng lín xū lài.声林虚籁。lún chí miè bō.沦池灭波。qíng yū zhěn qí hé tuō.情纡轸其何托。sù hào yuè ér cháng gē.愬皓月而长歌。gē yuē: 13歌曰:    měi rén mài xī yīn chén quē.  美人迈兮音尘阙。gé qiān lǐ xī gòng míng yuè.隔千里兮共明月。13    lín fēng tàn xī jiāng yān xiē.  临风叹兮将焉歇。chuān lù cháng xī bù kě yuè.川路长兮不可越。13    gē xiǎng wèi zhōng.  歌响未终。yú jǐng jiù bì.余景就毕。mǎn táng biàn róng.满堂变容。huí huáng rú shī.回遑如失。yòu chēng gē yuē: 13又称歌曰:    yuè jì méi xī lù yù xī.  月既没兮露欲晞。suì fāng yàn xī wú yǔ guī.岁方晏兮无与归。13    jiā qī kě yǐ huán.  佳期可以还。wēi shuāng zhān rén yī.微霜沾人衣。13    chén wáng yuē: shàn.  陈王曰:善。nǎi mìng zhí shì.乃命执事。xiàn shòu xiū bì.献寿羞璧。jìng pèi yù yīn.敬佩玉音。fù zhī wú yì.复之无斁。

^回到顶部^