论俗十二首

注音版

lùn sú shí èr shǒu论俗十二首sòng dài宋代liú zi huī刘子翚
xī cūn rén jiàn guī.西村人渐归。chēng zhù shāo cán wū.撑柱烧残屋。dōng cūn dàn hāo lái.东村但蒿莱。sǐ zhě wú rén kū.死者无人哭。xī zī hào fù ráng.昔兹号富穰。bèi huò yóu cán kù.被祸尤残酷。èr sān lǐ zhōng háo.二三里中豪。sāng luàn shēn wéi lù.丧乱身为僇。yí hái chàng mò yǎn.遗骸怅莫掩。jī yuān zhuó qí fù.饥鸢啄其腹。qǐ wú píng shēng shí.岂无平生时。yì qì líng xiāng qū.意气凌乡曲。zhuī dāo bō wēi lì.锥刀剥微利。wǔ zhì qī qióng dú.舞智欺惸独。jǐn náng shōu dì quàn.锦囊收地券。yì yè xiāng chuán xù.奕叶相传续。zhǐ jīn lín sǒu gēng.只今邻叟耕。suì suì shū guān gǔ.岁岁输官谷。ěr cáo hé zhuān yú.尔曹何专愚。rén shēng gù wǒ yù.人生固我欲。