仲冬冬至后

注音版

zhòng dōng dōng zhì hòu仲冬冬至后sòng dài宋代zhāng niè张嵲
zhòng dōng dōng zhì hòu.仲冬冬至后。chūn cóng jiǔ dì huí.春从九地回。qù nián féng chūn zài cǐ sì.去年逢春在此寺。jīn nián fù xiàng cǐ sì féng.今年复向此寺逢。chūn lái chūn qù wú fù jiàn huā cǎo.春来春去无复见花草。dàn yǒu dōng fēng guā dì rú jīng léi.但有东风刮地如惊雷。rén shēng qī shí néng jǐ shí.人生七十能几时。sì dù féng chūn zhī zài sī.四度逢春只在斯。cí guān bù fù gēng dì dài.祠官不复更递代。zhí ruò cāng yǔ shì.直若仓庾氏。jiǔ rèn wú nián qī.久任无年期。dà nóng fù lù suí guān pǐn.大农赋禄随官品。fēng jiǎn yóu lái jiē yǒu fèn.丰俭由来皆有分。kōng jǐn tiān nián zài shì jiān.空尽天年在世间。jī bǎo sǐ shēng jiē bù wèn.饥饱死生皆不问。lóng lǎo fēi cái gù yīng ěr.癃老非才固应尔。háo jùn dāng nián yì wèi cǐ.豪俊当年亦为此。wèi fēi biǎn zhé shí lèi qiú.谓非贬谪实累囚。wèi shì guī tián yóu lù shì.谓是归田犹禄仕。yì xī hàn táng yǔ běn cháo.忆昔汉唐与本朝。xián yǒu zì xīn jí qǐ fèi.咸有自新及起废。rú jīn qǐ wú dà shěng jí pǔ tiān.如今岂无大眚及溥天。bù zài tā shí sǎ xīn lì.不在他时洒心例。rén shēng rú yù nián nián lǎo.人生如寓年年老。suì suì diāo líng rén jiàn shǎo.岁岁彫零人渐少。mò xián sì jiàn wèi táng chūn.莫嫌四见魏唐春。shàng dé féng chūn dào huá hào.尚得逢春到华皓。cí guān zhī shè zì hé shí.祠官之设自何时。wén shì yuán fēng zǎi xiàng zhī suǒ wéi.闻是元丰宰相之所为。yù bìn lǎo chéng jiē bù yòng.欲摈老成皆不用。tuō yú yōu jiǎ chuàng sī guī.托於优假创斯规。dāng shí bì zhèng chū yī qiè.当时弊政出一切。qǐ wèi chuāng yóu hòu shì yí.岂谓疮疣后世遗。zhuān chǒng chí quán shì suī qiǎo.专宠持权事虽巧。róng huá níng dé duō shí hǎo.荣华宁得多时好。jūn bú jiàn jīn líng líng luò gù xiāng jiā.君不见金陵零落故相家。yī rú jì mò sháo yáng miào.一如寂寞韶阳庙。