蹈元作诗谓仆不当以莲为妩媚而有偶有现空相

注音版

dǎo yuán zuò shī wèi pū bù dàng yǐ lián wèi wǔ mèi ér yǒu ǒu yǒu xiàn kōng xiāng蹈元作诗谓仆不当以莲为妩媚而有偶有现空相sòng dài宋代lǐ mí xùn李弥逊
dēng tiān bù dēng shān.登天不登山。guān hǎi bù guān shuǐ.观海不观水。rèn miáo xū rèn gēn.认苗须认根。lùn shì xū lùn shì.论士须论世。jūn yǐ kōng shuō lián.君以空说莲。wú nǎi shè guā lǐ.无乃涉瓜李。wǒ yǐ lián yù sè.我以莲喻色。yì suí qǐ yǔ xì.亦随绮语戏。èr zuì yī zhuàng lǐng.二罪一状领。zhèng zuò gè yǒu yǐ.政坐各有以。yī yǐ qīng jìng guān.一以清净观。yī yǐ fù yàn qì.一以富艳弃。bù zhī zhēn sè zhōng.不知真色中。jí shì dà kōng ěr.即是大空耳。wù shēng tiān dì jiān.物生天地间。gè yǐ xíng zì mèi.各以形自媚。ruò yún jiē shí xiàng.若云皆实相。sī lǐ kǒng wú wèi.斯理恐无谓。jūn shī rú wū yǒu.君诗如乌有。wǒ shī lèi wáng shì.我诗类亡是。dé shī fù zhī sāi shàng wēng.得失付之塞上翁。duì huā dà jué jīn hú kōng.对花大嚼金壶空。