诸葛丰

注音版

zhū gě fēng诸葛丰sòng dài宋代wén tóng文同
shào nián míng tè lì.少年名特立。chū wèi gòng gōng qǐ.初为贡公起。yuán dì zhuó sī lì.元帝擢司隶。cì jǔ wú suǒ bì.刺举无所避。jiān zhě hé jiǔ kuò.间者何久阔。jīng shī yǔ rú cǐ.京师语如此。chí chē xià xǔ zhāng.驰车下许章。qù jié zì fēng shǐ.去节自丰始。shàng shū tī zhāng è.上书擿章恶。cǐ jǔ chéng kě xǐ.此举诚可喜。nài hé shǎo ēn shù.奈何少恩恕。chūn xià cháng xì zhì.春夏常系治。rén duō sòng qí duǎn.人多讼其短。suì tú chéng mén wèi.遂徒城门尉。fù liè kān měng guò.复列堪猛过。shàng wèi zhī qiè chǐ.上为之切齿。zhì zhào bái qí zuì.制诏白其罪。bù rěn xià fēng lì.不忍下丰吏。fēng chū zài cháo shí.丰初在朝时。shù dào kān měng měi.数道堪猛美。shī zhí nǎi zì qǔ.失职乃自取。bù nèi xǐng zhū jǐ.不内省诸己。fǎn huò yuàn qí tā.反惑怨其他。zhuǎn yù yǐ wéi huǐ.转誉以为毁。bù yù jiā yǐ xíng.不欲加以刑。shàng lián zhī lǎo yǐ.上怜之老矣。shù rén zhōng yú jiā.庶人终于家。fǎn fù fēng kě chǐ.反覆丰可耻。